انسان

                                                                           به نام خدا
 


 
انسایک موجود ناشناخته و فنا ناپذیر است که درون آن رازهای پرپیچ و خم وجود دارد که کشف آن منجربه رستگاری انسان می شود . انسان از این جهت در خدا شناسی دارای ارزش است که قدرت خدا،حکمت خداو علم خدا و... ودر واقع نمایانگر صفات ثبوتی خدا است. انسان برتری خود را از وجود خدا به ارث برده است زیرا خدا از وجود خود در انسان دمیده است {نَفختُ فیهِ مِن روحی} ناگفته نماند که انسان دلیل های دیگری برای برتری خود دارد که مهمترین آن ، دلیل ذکر شده است.
در میان هر یک از پیوند های بدن انسان نام خداوند جای دارد و اگر با قلب جان و روح آن پیوندها را از هم بشکافیم نام خداوند از زبان آنان جاری می شود .راه فتح قله سعادت انسان در آنوتومی بدن اوست اگر انسان دارای خرد نباشد حتی یک متر از این قله را نمی تواند فتح کند.
مهم ترین عنصر انسان که که او را یک موجود آگاه و با تدبیر می سازد انسانیت درون او است واین انسانیت او ست که او را قابل انجام به فضایل و دوری از رذایل و گرویدن به خوبی ها می کند.
در هر نقطه بدن انسان فریاد خداشناسی بلند می شود و کسی این صدا را نمی شنود جز افراد خداشناس و خردمند.
انسان موجودی است که خداوند آنرا برای ستایش آفرید اما هدف تنها انسان نبود بلکه آزمایش ایمان و استواری فرشتگان و دیگر موجودات درگاه خداوند بود. خداوند می فرماید که من گنجی ناشناخته بودم برای اینکه شناخته شوم انسان را آفریدم .  
انسان موجودی است که یک ویژگی او را از دیگر مخلوقات جدا نمی کند ودارای ویژگی های برتر متعدد آشکار و نهان است. انسان از لحاظ تاثیر گزاری ویژگی ها دارای ویژگی های خوب و ویژگی های بدِ خوب است ویژگی های بدِ خوب گناهان و وسوسه گر ها هستند که در آخر وجود آن ها در دنیا باعث سعادت انسان های نیکو کار می شود شاید از این حرف من تعجب کنید اما در ادامه بهتر توضیح خواهم داداگر این گناهان و وسیله های گناهان نبودند و ما جهادی در برابر آنان و ورود آنان به قلبمان نداشتیم آیا در قبال انجام ندادن آنان شایسته پاداش بودیم؟ پاداشی که از روی کارهای غریزه ما بدون هیچ سدی آن را انجام می دادیم؟ ما اگر در برابر آنان جهاد کنیم لایق پاداش هستیم .
و گناهان هستند که اعمال انسان های نیکو کار را به حد اعلا می رسانند و اگر گناهان و وسیله انجام آنان نبودند در واقع کارهای نیکو و پسندیده ما کوچک و بی ثمر بود. اما افسوس که بعضی از انسان های ساده لوح هستند که فریب شیطان را خورده اند و در دام او اسیر شده اند و و شیطان راه حق را به او باطل نشان دهد و را ه باطل را حق،اما باز نمی فهمنند و راه توبه را پیش نمی گیرند.
برگردیم و موضوع قبلی را ادامه دهیم تمام کارهای نیکو انسان از قبیل اخلاق نیکو،نیکی به والدین، نمازو... با وجود وعده های گمراه کننده شیطان و هوای نفس قابل تحسین است اگر کسی در راه های متعدد پرپیچ و خم گم شود و با راهنمایی های قبل از حرکت راه اصلی را در میان راه های دیگر بیابد قابل تحسین است یا موقعی که فقط یک راه را در پیش داشته باشد!و باید بوی بدی وجود باشد تا بوی خوش معنی پیدا کند و یا باید روشنایی باشد تا تاریکی معنی پیدا کند.
در دنیا هیچ چیز مطلق بد نیست و در جاهایی هستند که در صفت خوب به کار می روند و در واقع خوب هم هستند.
شیطان برای انسان های خداشناس و با تقوا نعمت بزرگی می باشد ولی برای انسان های ساده لوح بی تقوا
ذلیل کننده و آن ها را تا حد نابودی می کشاند اگر شیطان برای همه ی آدمیان فقط زیان آور بود خداوند او را در همان لحظه ای که سر سجده بر حضرت آدم فرو نیاورد او را نابود می کرد. خداوند همه چیز را در دنیا نعمت قرار داده است وخداوند همه چیز را جفت آفرید و اگر یکی از این جفت ها نابود شود دنیا
واژگون خواهد شد.    
                                                                                                               نویسنده:محمد عبدالهی