فرود آمدن پيامبر بزرگ خدا عيسي بن مريم از آسمان به هنگام قيام امام مهديعليه السلام، از ديدگاه همه مسلمانان - با وجود اختلاف در مذهب - يک واقعيت ثابت و از اموري است که ترديد در آن راه ندارد.
شايد تنها حکمت فرود آمدن آن حضرت در قيام امام مهديعليه السلام، تقويت حرکت جهاني آن حضرت و اعتراف و تصديق به حقانيت آن وجود گران مايه و امامت او است. بويژه که حضرت عيسيعليه السلام به امام مهديعليه السلام اقتدا ميکند و به امامت او نماز ميگزارد و امامت جهاني و آسماني او را تصديق و تأييد ميکند.
فرود آمدن عيسيعليه السلام از آسمان به زمين، از شگفتانگيزترين حوادث تاريخ، مهمترين رخدادها، بزرگترين نشانهها و پرشکوهترين دلايل بر حقانيت امام مهديعليه السلام است. آيا شگفتانگيز نيست که انساني، مدتي در روي زمين زندگي کند، آنگاه به آسمانها عروج نمايد و در آنجا هزارها سال زندگي کند، و هم گام با قيام جهاني حضرت مهديعليه السلام به خواست خدا و دستور او، فرود آيد و ضمن تصديق و اقرار به امامت آن حضرت، با او نماز بگزارد و حرکت نجات بخش و آسماني آن حضرت را ياري کند؟
ابوبصير گويد: [به امام صادقعليه السلام] عرض کردم: اي پسر رسول خدا! قائم شما اهل بيت کيست؟ فرمود: «يا اَبا بَصيرٍ هُوَ الخامِسُ مِنْ وُلْدِ ابني مُوسي، ذلِکَ ابنُ سَيِّدَةِ الاِماءِ، يَغيبُ غَيْبَةً يَرْتابُ فيها المُبْطِلُونَ، ثُمَّ يُظْهِرُهُ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ فَيَفْتَحُ اللهُ عَلي يَدِهِ مَشارِقَ الاَرضِ وَمَغارِبَها، وَيَنزِلُ رُوحُ اللهِ عيسَي بنُ مَرْيَمَعليها السلام فيُصَلِّي خَلْفَهُ وَتُشْرِقُ الاَرضُ بنورِ رَبِّها...» [1] ؛ «اي ابوبصير! او پنجمين از فرزندان پسرم موسي است. او فرزند سيده کنيزان است و غيبتي کند که باطل جويان در آن شک کنند. پس خداي تعالي او را آشکار کند و بر دست او شرق و غرب عالم را بگشايد و روح اللّه عيسي بن مريمعليه السلام فرود آيد و پشت سر او نماز گزارد و زمين به نور پروردگارش روشن گردد...».
لازم به ذکر است که حضرت عيسيعليه السلام اين انسان والا و بزرگ، از ديگر انسانها، به جهاتي ممتاز است:
1. نخست اينکه او پيامبري از پيامبران بزرگ الهي است.
2. او صاحب شريعت و کتاب آسماني است؛ گرچه دست تحريف و خيانت پس از او به شريعت و مکتب او دراز شده و آن را با بافتههاي جاه طلبانه و... آميخته است.
3. او را خداي جهان آفرين بدون پدر و تنها از مادري پاک و پاکيزه و به عنوان نشانه، به دنيا آورده است.
4. امت او اينک در سراسر جهان از دو ميليارد نفر ميگذرد که در ميان آنان از همه قشرها و طبقات - از انسانهاي عادي گرفته تا شاهان، رؤساي جمهور و ديگر چهرههاي مشهور - هستند و قدرت بزرگ و وزنه سنگيني ميباشند.
5. ميليونها تمثال از آن حضرت و به نام او، در معابد، کليساها، مدارس، خانهها و... نصب شده و بر سينه پيروانش آويخته است.
با دقت به همه اين امور، روشن است که عيسي بن مريمعليها السلام نزد مسيحيان مقدسترين موجود است و طبيعي است که ديگر مکتبها و اديان نيز در برابر شخصيت آن حضرت سر تعظيم فرود ميآورند. مسلمانان نيز به پيروي از قرآن کريم او را آن گونه که هست - بنده وارسته و شايسته خدا و پيامبر بزرگ او - ميشمارند و همان گونه که قرآن بارها او را به پاکي، طهارت و قداست و احترام ياد ميکند، وي را تجليل ميکنند. به نظر ميرسد به جهت اهميت اين موضوع و شکوه و شخصيت والاي آن حضرت است که او - به اراده خدا و براي تقويت حرکت جهاني و نجات بخش امام مهديعليه السلام - در عصر ظهور و قيام آن حضرت، از آسمان فرود ميآيد.
و نيز به دليل اهميت بسيار موضوع است که روايات بسياري در اين مورد از پيامبرصلي الله عليه وآله و خاندان وحي و رسالتعليه السلام رسيده و در آن به فرود آمدن عيسيعليه السلام و اقتداي او به امام مهديعليه السلام و تصديق و تأييد آن اصلاحگر بزرگ عصرها و نسلها، تصريح شده است. [2] .
پی نوشت ها:
[1] کمال الدين و تمام النعمة، ج 2، باب 33، ح 31.
[2] امام مهدي از ولادت تا ظهور، ص 678 - 680؛ همچنين ر.ک: الامالي للصدوق، ص 271، ح 8؛ الاحتجاج، ج 1، ص 470؛ الخصال، ج 1، ص 320، ح 1؛ الکافي، ج 8، ص 49، ح 10؛ کمالالدين و تمام النعمة، ج 1، ص 280، ح 27، ج 2، ص 345، ح 31.
يا لثارات الحسين
«ثار» در لغت به معناي خونخواهي است. [1] .
«يالثارات الحسينعليه السلام» شعار ياران حضرت مهديعليه السلام است که به خون خواهي امام حسينعليه السلام، هنگام قيام آن حضرت سر خواهند داد. به اين معنا که «کجايند قاتلان حسينعليه السلام» [2] و يا به اين معنا که «کجايند خونخواهان حسينعليه السلام».
امام صادقعليه السلام در اين باره فرمود:
«... وَهُمْ مِنْ خَشيَةِ اللَّهِ مُشْفِقُونَ يَدعُونَ بِالشَّهادَةِ وَيَتَمَنَّونَ اَنْ يُقتَلُوا فِي سَبيلِ اللّهِ شِعارُهُم يَا لَثاراتِ الحُسَينِعليه السلام اِذا سَارُوا يَسيِرُ الرُّعبُ اَمَامَهُمْ مَسِيرَةَ شَهرٍ» [3] ؛ «ياران مهدي... تنها ازخدا ميترسند و فرياد «لا اله الاّ اللّه» آنان بلند است و همواره در آرزوي شهادت وکشته شدن در راه خدايند. شعار آنان «يالثارات الحسين» است. (بياييد به طلب خون حسين و ياران
حسينعليه السلام). به هر سو که روي آورند، ترسِ از آنان، پيشاپيش در دل مردم افتد». [4] .
البته در پارهاي از روايات، از آن به عنوان شعار فرشتگاني که هنگام قيام براي ياري حضرت مهديعليه السلام حضور مييابند، ياد شده است. [5] .
پی نوشت ها:
[1] ر.ک: لسان العرب، ج 4، ص 97؛ کتاب العين، ج 8، ص 236.
[2] ر.ک: مجمعالبحرين، ج 3، ص 235.
[3] مستدرک الوسائل، ج 11، ص 114، ح 12565.
[4] ر.ک: بحارالانوار، ج 52، ص 308، باب 26.
[5] عيون اخبار الرضاعليه السلام، ج 1، ص 299؛ صدوق، الأمالي، ص 129.
منبع: ashoora.ir
ابر مخصوص قائم